- гулғунча
- [گل غنچه]1. ғунчаи гул, гули ношукуфта2. киноя аз маҳбуба
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
ғунча — [غنچه] гули ҳанӯз кушоданашуда, гули ношукуфта, пунбаки гул: ғунчаи гул, ғунчаи нимшукуфта, ғунчаи ношукуфта; ба таври истиора ва киноя: ғунчаи бахти касе хандидан, ғунчаи меҳре шукуфтан, ғунчаи ум(м)ед ба рӯи касе хандон кардан, эй ғунчаи ишқ,… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
гул — [گل] 1. ғунча ва ё муғчаи вошудаи гиёҳон ва дарахтон, баргҳои рангини ба ҳам пайваста, ки баъзе гиёҳон ва дарахтон дар шохаҳои худ ҳосил мекунанд ва аз он тадриҷан тухм ё мева пайдо мешавад, шукуфаи гиёҳон ва дарахтон 2. гиёҳҳое, ки барои гулҳои… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
волғуна — (волгуна) [والغونه // والگونه] кит. гулғунча, ғоза, сурхӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ғунчадаҳон — [غنچه دهان] нозанине, ки даҳони ӯ монанди гулғунча зебост … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
шукуфта — [شکفته] 1. вошуда, гулкарда, кушодашуда (гул, ғунча) 2. хандоншуда, мутабассим; оҳаки шукуфта оҳаке, ки об расида аз ҳам пошида ва гардмонанд шудааст … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
финдуқ — [فندق] кит. пунбаки гул ва дарахтон аст, ки аз он ҷо барг ва ғунча расида мебарояд; финдуқ бастан дар баҳорон амал сар кардани гул ва дарахтон … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ